سکینه سادات حسینی - کارشناس ارشد، بخش مراقبت های ویژه نوزادان، بیمارستان امام خمینی، دانشگاه علوم پزشکی جیرفت، جیرفت، ایران
حمیده بنی اسدی - کارشناس ارشد، بیمارستان افضلی پور کرمان، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
بتول پورابولی - استادیار، گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی رازی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان،کرمان، ایران

مقدمه: تولد نوزاد یک اتفاق خوشایند است، اما تولد زودرس و متعاقب آن بستری شدن در بخش مراقبت های ویژه برای والدینبسیار استرس آور است. از این رو شناسایی منابع استرس والدین و اتخاذ راهکارهایی جهت کاهش آن ضروری به نظر می رسد.مطالعه حاضر به منظور تعیین منابع استرس والدین نوزادان نارس در بخش مراقبته ای ویژه نوزادان بیمارستان افضلی پور شهرکرمان انجام شد.روش ها: ای مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و 154 نفر از والدین نوزادان نارس که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، پرسشنامه سنجش استرس والدین را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 13 و آمار توصیفی مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.نتایج: نتایج مطالع نشان داد والدی استرس متوسطی (0/69±2/61) را تجربه نمودند. از استرسورهای محیطی صدای ناگهانی زنگ مانیتور، از استرسورهای مربوط به تغییر نقش، ناامیدی در حمایت نوزاد در مقابل درد و اقدامات دردناک و از استرسورهایظاهر و رفتار نوزاد مشاهده نوزاد در حال درد کشیدن، بیشتری استرسورهای والدین بودند. از طرفی والدین براساس برخی ویژگیهای فردی از جمله نسبت با نوزاد، سابق قبلی بستری و نحوه اقامت در بخش، استرس متفاوتی را تجربه نمودند.بحث و نتیجه گیری: از آنجا که والدین پس از تولد نوزاد نارس و بستری شدن او در بخش نوزادان استرس را تجربهمی نمایند، لازم است کادر درمانی علاوه بر ارائه مراقبت به نوزادان به والدی نیز به عنوان مددجو توجه کنند تا از ایجاد استرسدر آنها و عواقبی که بر نوزاد و خانواده دارد پیشگیری نمایند.

عوامل تنش زا، نوزاد نارس، بخش مراقبت های ویژه نوزادان