بررسی ارتباط بین سطح فعالیت بدنی با عوامل خطرزای قلبی - عروقی در دانشجویان پسر

زمینه و هدف: تحقیقات علمی نشان می دهد که زندگی کم تحرک، خطر ابتلاء به بیماری های قلبی - عروقی ) CVD ( را افزایش می دهد، به طوری که افراد کم تحرک دو برابر بیشتر از افراد فعالدر معرض خطر ابتلاء به بیماری قلبی – عروقی قرار دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین سطح فعالیت بدنی با عوامل خطرزای قلبی- عروقی در دانشجویان پسر انجام شد. روش تحقیق: 30آزمودنی پسر با میانگین سنی 27 / 1± 7/ 23 سال، و شاخص توده بدن 69 / 2± 7/ 23 کیلو گرم بر متر مربع، به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. سطح فعالیت بدنی آزمودنی ها توسط پرسشنامه استانداردبک ) Baecke (، و برخی عوامل خطرزای قلبی عروقی شامل: کلسترول ) TC (، تری گلیسیرید ) ،)TG لیپوپروتئین کم چگال ) LDL-C (، لیپوپروتئین پر چگال ) HDL-C (، فشار خون سیستولیک ) SBP ( و فشارخون دیاستولیک ) DBP ( با روش های معتبر اندازه گیری شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توص فی و استنباطی مناسب شامل آزمون کلموگروف – اسمیرنوف و ضریب همبستگی یپیرسون در سطح معنی داری 05 / p<0 استفاده شد. یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که سطح فعالیت بدنی رابطه منفی و معنی داری با سطح کلسترول خون و LDL دارد ) 02 / p<0 (، در حالی کهبین سطح فعالیت بدنی با HDL و TG خون رابطه معنی داری ) 05 / p>0 ( مشاهده نشد. از سوی دیگر، نتایج این مطالعه نشان داد که بین سطح فعالیت بدنی با توده چربی بدن ) 001 / p<0 (، درصد چربیبدن) 005 / p<0 ( و شاخص توده بدن ) 003 / p<0 ( ارتباط منفی و معنی داری وجود دارد. همچنین بین فشار خون سیستول و دیاستول با سطح فعالیت بدنی ارتباط معنی داری بدست نیامد. نتیجه گیری: انتخاب سبک زندگی فعال علاوه بر حفظ شاخص توده بدن در دامنه مناسب و کاهش چربی اضافی، موجب کنترل و پیشگیری از عوامل خطرزای قلبی – عروقی می شود و بدین ترتیب سطح سلامت جسمانی را ارتقاء می بخشد.

Keywords:

نیمرخ لیپیدی , سطح فعالیت بدنی , عوامل خطرزای قلبی – عروقی