تاثیر فعالیت ورزشی حاد بر ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و پراکسید هیدروژن در موش های نر ویستار

زمینه و هدف : هدف از تحقیق حاضر بررسی تغییرات ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و پراکسید هیدروژن و در نتیجه استرس اکسیداتیو احتمالی ناشی از فعالیت ورزشی حاد، در موش های نر نژاد ویستار می باشد. روش تحقیق:14 سر موش صحرایی نر به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و فعالیت ورزشی حاد تقسیم شدند. گروه فعالیت ورزشی حاد با شدت تمرینی 26 - 16 متر در دقیقه برای یک ساعت، تا رسیدن به واماندگی بر روی نوارگرداندویدند. خونگیری یک ساعت پس از فعالیت ورزشی حاد صورت گرفت. برای اندازه گیری سطح سرمی ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و پراکسید هیدروژن به ترتیب از روش FRAP و FOX- 1 استفاده شد. جهت تعیین طبیعی بودنتوزیع داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف استفاده شد و سپس نتایج با استفاده از آزمون t مستقل در سطح p>0/05 استخراج گردید. یافته ها: طبق یافته های به دست آمده، ظرفیت آنتی اکسیدانی تام ) 002 / p= 0 ( و پراکسید هیدروژن ) 003 / p=0 ( درگروه فعالیت ورزشی حاد در مقایسه با گروه کنترل، به طور معنی دار افزایش یافت. نتیجه گیری: هر چند در پاسخ به فعالیت ورزشی حاد، میزان پراکسید هیدروژن افزایش یافت، اما بالا رفتن ظرفیت آنتی اکسیدانی موش ها می تواند دال بر واکنش و پاسخ سیستم دفاعی آنتی اکسیدانی بدن به ورزش حاد اجرا شده باشد.

Keywords:

فعالیت ورزشی حاد , ظرفیت آنتی اکسیدانی تام , پراکسید هیدروژن