ارائه­ی تغییراتی در ساختار الگورتیم بهینه­سازی ازدحام ذرات برای دستیابی به چیدمان بهینه سه گانه در مسئله چیدمان بسته­ها در دو بعد

تکنیک­های محاسباتی بسیاری وجود دارند که از سیستم­های طبیعی الهام گرفته­اند و بر روی نوعی از سیستم­های زیست شناختی به نام سیستم­های اجتماعی تأکید دارند مانند الگورتیم بهینه­سازی ازدحام ذرات. در واقع الگورتیم بهینه­سازی ازدحام ذرات در انواع وسیعی از مسائل بهینه سازی به دلیل سرعت بالای همگرایی و سادگی پیاده­سازی به گزینه­ای مناسب و مورد اعتماد تبدیل شده است همچون مسئله چیدمان بسته­ها. مسئله چیدمان بسته­ها یک مسئله بهینه­سازی ترکیبی معروف­ در غیرچند جمله­ای­های سخت، پایه ای در علوم کامپیوتر و گونه­ای­ خاص از مسئله­ی کوله­پشتی باینری محسوب می­گردد. در این مقاله یک مدل بهبود یافته الگوریتم بهینه­سازی ازدحام ذرات تحت عنوان الگورتیم بهینه سازی ازدحام ذرات نوین ارائه گردیده است. هدف این مقاله قیاس پیشبرد دقت و اجرای الگوریتم­های بهینه­سازی پیشنهادی برای دستیابی به چیدمان بهینه مبتنی بر سه شرط است. در روش تحقیق ، مسئله چیدمان بسته­ها در دو بعد مبتنی بر الگورتیم بهینه­سازی­ازدحام ذرات و نسخه­ی بهبود یافته­ی آن در محیط متلب پیاده­سازی و مقایسه می­گردند. دستاوردها و نتایج تجربی حاکی از کارایی الگورتیم بهینه­سازی ازدحام ذرات نوین در کاهش زمان دستیابی به پاسخ بهینه و بهبود پاسخ می­باشند. در نهایت با سنجش بهینگی الگورتیم­های پیشنهادی مبتنی بر توابع محک ، برتری الگورتیم پیشنهادی اثبات گردید.