خواص مکانیکی و دوام بتن های سبز حاوی سیمان سه جزئی با مواد چوزولانی و دوده سیلیسی

تحقیق حاضر به بررسی تأثیر استفاده از دوده سیلیسی بر مشخصات مکانیکی و دوام بتن های حاوی حجم بالای پوزولان طبیعی می پردازد. برای این منظور 20 طرح مخلوط با درصدهای جایگزینی متغیر پوزولان طبیعی از 0 تا 60 درصد و دوده سیلیسی از 0 تا 9 درصد در سنین تا 180 روز مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشانگر آن هستند که استفاده از پوزولان طبیعی به ویزه دردرصدهای بالای جایگزینی سبب کاهش مقاومت در سنین پایین می گردد که این اثر در سنین پس از 28 روز برای مخلوط های حاوی 40 و 60 درصد پوزولان مشهود است. دوده سیلیسی نقشی در بهبود مقاومت در سنین تا 7 روز نداشته، لیکن در سنین پس از 28 روز سبب ارتقاء مقاومت مخلوط های بتنی حاوی پوزولان طبیعی شده است. مخلوط های پوزولانی در سن 28 روز ارتقاء چندانی از لحاظ مقاومت در برابر نفوذ کلراید و جذب مویینه نداشتند، لیکن استفاده از دوده سیلیسی حتی در 3 درصد جایگزینی بهبود قابل توجه مشخصه های دوام را برای مخلوط های پوزولانی به همراه داشته است. با افزایش سن تا 90 روز علی رغم آنکه در درصدهای بالای جایگزینی پوزولان حجم منافذ قابل نفوذ افزایش یافته است، پوزولان طبیعی به واسطه بهبود ریزساختار، تأثیر قابل توجهی بر ارتقاء دوام بتن در برابر نفوذ کلراید و نفوذ موئینه داشته است که با افزایش جایگزینی دوده سیلیسی این اثر به شدت ارتقاء یافته است.

Keywords:

بتن توانمند , سیمان چند جزئی , دوده سیلیسی , پوزولان طبیعی , توسعه پایدار