میثم بندانی - زابل، میدان جهاد، دانشگاه زابل، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه جغرافیا
محمود رضا میر لطفی - زابل، میدان جهاد، دانشگاه زابل، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، گروه جغرافیا،
بهزاد مرادی - زابل، خیابان امام خمینی

هدف اصلی از پژوهش حاضر، تاثیر آموزش عالی در ابعاد مختلف توسعه منطقهای و به تبع آن توسعه ملی میباشد. ساختارهای مختلف تشکیل دهنده توسعه منطقهای با وامگیری از اصول نظریه توسعه پایدار و توسعه پایدار منطقهای در پنج بعد ساختار اقتصادی، اجتماعی،فرهنگی، سیاسی و زیست محیطی مورد بررسی قرار گرفت، نوع تحقیق، توصیفی پیمایشی بوده و از لحاظ هدف، کاربردی است. پرسشنامههای -مربوط به آموزش عالی و توسعه منطقهای ملی بر اساس چارچوب نظری و بادیدگاه ترکیبی تنظیم شده و به صورت محقق ساخته در بین - نمونههای آماری توزیع گردید. پایایی پرسشنامههای مذکور به ترتیب 0/874و0/861محاسبه گردید. نمونههای تحقیق شامل 146 نفر از اعضای خبرگان، هیات علمی، مدیران، متخصصان، کارشناسان و ذینفعان آموزش عالی میباشد. نخست میزان اهمیت آموزش عالی در توسعه منطقهای مورد نظرسنجی قرار گرفت. یافتههای خروجی آزمون بسط دو جملهای نشان داد که آموزش عالی در توسعه منطقهای اهمیت زیادی دارد. در خصوص تاثیر متغیر مذکور بر ابعاد مختلف توسعه یافتهها نشان داد که بعد » فرهنگی «مربوط به توسعه منطقهای در بناب با ضریب بتای 0/238 در تغییزات رگرسیونی بیشترین تاثیر پذیری را از آموزش عالی دارد، همچنین ابعاد «اجتماعی»، «اقتصادی»،«سیاسی» و «زیست محیطی» با ضریب بتای 0/188 ، 0/176 ،0/159 و 0/104 در رتبه بندی بعدی تاثیر پذیری از آموزش عالی قرار داشت. براین اساس می توان با در نظر داشتن رویکرد سیستمی استدلال نمود که نقش و اهمیت بی بدیل آموزش عالی در توسعه منطقهای غیر قابل انکار بوده و در سایه توجه به ارتباط کنش متقابلی بین ابعاد مختلف توسعه و آموزش عالی میتواند به توسعه منطقهای و سپس توسعه ملی دست یافت

آموزشعالی، توسعهاقتصادی، توسعهاجتماعی، توسعهفرهنگی، توسعهسیاسی، توسعهزیستمحیطی