تعارض سازمانی

از میان تمام اصول و مهارتهای مورد نیاز برای اثر بخشی مدیران هیچ کدام مهمتر از مدیریت تعارض نیست.ازموانع عمده تحقق هدفهای یک سازمان وجود تعارض در افراد است. تعارض به عنوان جزئی اجتناب ناپذیر و لاینفک از زندگی سازمانی قلمداد می شود. که اغلب به علت ویژگی سازمانی پدید می آید. تعارض میتواند بر عملکرد سازمان اثرات ناگوار بگذارد یا شرایطی پدید آورد که سازمان بسیاری از نیروهای کارآمد خود را از دست بدهد، ولی هر تعارضی بد نیست پدیده تعارض همان سکه ای است که دو روی دارد، روی مثبت و روی منفی. در روی منفی آن تعارض موجب اتلاف انرژی و استعدادهای کارکنان سازمان شده و به جای این که عوامل تولید و منابع انسانی با ترکیب مناسب و معقول در جهت تحقق اهداف سازمان حرکت کنند درجا میزنند و سرمایه انسانی و فیزیکی را هدر میدهند. بی توجهی به پدیده تعارض، آثار سوء سیاسی، اجتماعی، و اقتصادی و از بین رفتن تعادل و پویایی موسسات و سازمانها را به دنبال خواهد داشت. اما استفاده صحیح و موثر از تعارض، موجب بهبود عملکردو ارتقای سطح سلامتی سازمان می شود استفاده موثر از تعارض، مستلزم داشتن مهارت در اداره و کنترل تعارض است که به عنوان مدیریت تعارض بیان میشود.درمدیریت تعارض وظیفه مدیران فرونشاندن یا حل تعارض ها نیست بلکه هدف اداره آنها است به این معنی که جنبه های زیان آور آنرا حداقل کرده، جنبه های مفید آن را حداکثر کنند

Keywords:

تعارض , دیدگاه سنتی , دیدگاه روابط انسانی , دیدگاه تعاملگرایان