فضل اله کریمی قطب آبادی - کارشناس ارشد جغرافیا،دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
حسن بیک محمدی - دانشیار گروه جغرافیا،دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد
مهری اذانی - استادیار گروه جغرافیا،دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

صنعت گردشگری مسالمت آمیزترین جنبش خانواده بشری است که بر پیشرفت دانش، فرهنگ و اقتصاد تاثیر مستقیم دارد .. در نیم قرن اخیر، صنعت گردشگری از یک فعالیت محلی و درون مرزی، به پدیده ‏ای تاثیر گذار در اقتصاد جهانی تبدیل شده است و بزرگترین صنعت جهان، از لحاظ سنجه های اقتصادی محسوب می شود.گردشگری بنا به ماهیت خود داری کارکردهای متعدی است که در تحول اقتصادی، انتقال و مبادله فرهنگی و جایگاه کشورها در تصمیم گیری جهانی نقش حیاتی دارد. اهمیت صنعت گردشگری از یک طرف و وجود پتانسیل های گردشگری استان فارس از طرف دیگر، استفاده از یک رویه مناسب را برای اولویت بندی مناطق مختلف این استان جهت برنامه ریزی های مناسب و کار اولویت بندی سرمایه گذاری های مختلف در این مناطق را ضروری می نماید. در این پژوهش با استفاده از مدلTOPSIS ‏به ارزشیابی و اولویت بندی شهرستان های این استان براساس 9 ‏شاخص توسعه گردشگری در چهار سطح فرابرخوردار، برخوردار، میان برخوردار ( متوسط) و فرو برخوردار ( محروم) پرداخته شده است. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی بوده و روش گردآوری اطلاعات به صورت روش های میدانی و کتابخانه ای است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که در استان فارس، شهرستان شیراز با ضریب اولویت 0/5993‏از سطح فرابرخوردار، شهرستان های ارسنجان و استهبان با میانگین ضریب اولویت 0/3456 ‏از سطح برخوردار، شهرستان لارستان با ضریب اولویت 0/1909 ‏از سطح میان برخوردار و 25 ‏شهرستان دیگر استان( اقلید، بوانات، پاسارگاد. خرامه، خرمبید. خنج، داراب، رستم، زرین دشت، سپیدان، سروستان، فراشبد، فا، فیروزآباد، قیو و کارزین، کوار، گراش، مر ودشت، ممسی، مهر، نی ریز، جهرم، آباده ‏، لام رد، کازرون) در سطح فرو برخوردار ( محروم) قرا ردارند

سطح بندی، زیرساخت گردشگری، شاخص های توسعه ، مدل TOPSIS ‏، استان فارس