ارائه یک مدل دینامیکی برای توسعه ی گردشگری پایدار استان یزد با رویکرد پویایی های سیستم

امروزه، توسعه صنعت گردشگری و توریست به عنوان یکی از راه های مهم دستیابی به رشد و توسعه اقتصادی در دنیا است و جوامع مختلف به این مقوله به عنوان یکی از عوامل مهم درآمدزا توجه داشته اند طی دهه های اخیر، صنعت گردشگری در جهان توسعه چشمگیری یافته و تغییرات اقتصادی و اجتماعی شگرفی را سبب شده است. کشور ایران با توجه به اینکه از لحاظ ابنیه و آثار تاریخی و جاذبه های طبیعی در بین 10 ‏کشور اول دنیا قرار گرفته است اما از لحاظ درامد کسب شده در این حوزه بسیار پایین تر از سایر کشورها است، از این رو توسعه ی گردشگری در ساله های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. دراین بین استان یزد با توجه به آثار و جاذبه های تاریخی فرهنگی خود و ظرفیت های طبیعی بسیار، پتانسیل بالایی را در رشد و توسعه ی گردشگری دارا می باشد. هدف اصلی این مقاله ارزیابی نقش عوامل موثر بر گردشگری پایدار با رویکرد پویایی شناسی سیستم می باشد رویکرد پویایی شناسی سیستم روش انعطاف پذیری است که می تواند برای تحلیل های کیفی و کمی سیستم به کار رود و روش مطالعه مدیریت سیستم های بازخوردی پیچیده مانند سیستم های اجتماعی می باشد بر اساس این روش پیشران های کلیدی تاثیر گزار بر توسعه ی صنعت گردشگری یزد مانند زیرساخت، تاسیسات، جاذبه ها و ... شناسایی شده و شاخص های هر یک از عوامل استخراج شده اند، سپس ارتباطات آن ها در نمودار علی- حلقوی با توجه به رویکرد توسعه ی پایدار گردشگری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان دهنده ی تاثیرات رضایت مندی گردشگر بر تعداد گردشگر و افزایش میانگین مدت اقامت می باشد که نهایتآ منجر به افزایش درامد، اشتغال و سرمایه گذاری بیشتر در بخش گردشگری خواهد شد.

Keywords:

گردشگری , یزد , توسعه ی پایدار گردشگری , پویایی های سیستم , پیشران های کلیدی , نمودار علی- حلقوی