محمدمهدی نصیری - استادیار دانشکده مهندسی صنایع، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران
مجتبی عبداللهی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی صنایع، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران

توسعه و تعمیم مدل های کلاسیک برای نزدیک شدن به شرایط دنیای واقعی همواره مورد توجه محققان قرار دارد. به همین جهت، تا کنون تلاش های زیادی برای توسعه مسئله کار کارگاهی صورت گرفته است. مسئله کارگاه مرحلهای به عنوان تعمیمی از کارگاه مخلوط و حالت خاصی از کارگاه عمومی تعریف میشود. در یک کارگاه مرحلهای، هر کار دارای چندین مرحله و هر مرحله شامل یک یا چند عمل است. یک مرحله، زیر مجموعهای از عملهای یک کار است که میتواند به هر ترتیب دلخواهی انجام شود، در حالی که مراحل باید به ترتیب از پیش تعیین شده مورد پردازش قرار گیرند. به عبارت دیگر، تا زمانی که تمامی زمانبندی کارگاه مرحلهای » عملهای یک مرحله انجام نشوند، هیچ یک از عملهای مرحله بعدی نمیتواند شروع شود. در این مقاله، برای هر یک از دو مسئله دو مدل برنامه ریزی عدد صحیح مخلوط (در مجموع چهار مدل) ،« زمانبندی کارگاه مرحله ای با معیار مجموع وزندار دیرکردها » و « با معیار طول مدت ساختارائه شده و سپس این دو مدل از نظر کارایی حل مسئله مورد مقایسه قرار گرفتهاند. برای ارزیابی کارایی مدلهای ارائه شده (با الگوگیری از مسائل استاندارد کار کارگاهی)، مسائل نمونه ای تولید شده است. نتایج محاسباتی نشان میدهد که مدل دوم از کارایی بیشتری برخوردار است.

کارگاه مرحله ای، زمانبندی، مجموع وزندار دیرکردها، مسئله کار کارگاهی