طراحی الگویی جدید جهت ارزیابی کارایی نسبی فرآیندهای شبکه ای سری در حالت عدم اطمینان

ارزیابی کارایی سازمان ها در جهت گیری تصمیمات آتی آنها نقش اساسی دارد. در این راستا میبایست میزان کارایی و بهره وری سازمان ها مورد محاسبه قرار گیرد تا از این طریق بتوان در تصمیم سازیهای آتی، روند رشد اقتصادی را زیر نظر داشت. تحلیل پوششی داده ها، یکی از ابزارهای مناسب و کارآمد در این زمینه میباشد که به عنوان یک روش غیر پارامتری به منظور محاسبه کارایی واحدهای تصمیم گیرنده استفاده میشود. روش تحلیل پوششی داده های سنتی واحد های تصمیم گیری را به صورت یک جعبه سیاه در نظر گرفته و بدون در نظر گرفتن ساختار داخلی آنها و با توجه به میزان نهاده ها و ستاده های نهایی این واحد ها، نسبت به ارزیابی آنها اقدام می نماید. این در حالی است که در بسیاری از سیستم های واقعی ما شاهد ساختار های داخلی می باشیم. به همین منظور مدل های شبکه ای تحلیل پوششی داده ها توسعه و گسترش یافته اند. مدل های سری تحلیل پوششی داده ها یکی از مدل های شبکه ای بوده که در آن زیر سیستم ها به صورت سری قرار گرفته و خروجی هر واحد، ورودی مرحله بعدی می باشد. مدل های تحلیل پوششی داده های سری با این فرض که داده های مدل کاملا مطلق بوده و اطمینان کامل در خصوص ورودی ها و خروجی ها وجود داشته است توسعه یافته اند و توانایی برخورد با عدم اطمینان را در مورد داده ها ندارند. در این مقاله در نظر داریم تا با ارائه یک مدل استوار تحلیل پوششی داده های شبکه ای سری، ضمن ارائه یک مورد مطالعاتی از صنعت بیمه کشور ایران، نسبت به تشریح و تجزیه و تحلیل مدل جدید اقدام نماییم.

Keywords:

کارایی , مدل سری تحلیل پوششی داده ها , عدم اطمینان , مدل استوار