بهروز خلیل پور - فارغ التحصیل کارشناسی ارشد علوم اجتماعی دانشگاه تبریز و دبیر آموزش و پرورش

بین المللی کردن برنامه درسی IOC مفهوم جدید و در حال تحول است که بطور ویژه از اوایل قرن بیست و یکم در ادبیات برنامه درسی مورد توجه قرار گرفت است. علیرغم اهمیت و جایگاه ایده ای برداشتها و تفسیرها از این واژه در بسیاری از ممالک به ویژه ایران توام با ابهام، سردرگمی و عدم شفافیت است پژوهش حاضر در راستای بررسی این مفهوم در ادبیات برنامه درسی تلاش کرده است ضمن تبیین این مفهوم جدید پشتوانه های آن را در نظام آموزشی الی ایران را مورد بحث و نقد قرار دهد. د راین مقاله تلاش شده است تا ابعاد مولفه ا موانع و چالشهای فرهنگی بین المللی کردن برنامه های درسی تبیین و تصریح گردد.

بین المللی کردن برنامه درسی IOC، پشتوانه های فرهنگی، موانع بین المللی کردن برنامه های درسی، چالشهای فرهنگی