حسین پیری هراتی - دانشجوی کارشناسی دانشگاه فرهنگیان، رشته علوم تربیتی مطهری زاهدان
علی دلارامی - دانشجوی کارشناسی دانشگاه فرهنگیان، رشته علوم تربیتی مطهری زاهدان
علی دلارامی - دانشجوی کارشناسی دانشگاه فرهنگیان، رشته علوم تربیتی مطهری زاهدان
جواد کیخا - دانشجوی کارشناسی دانشگاه فرهنگیان، رشته علوم تربیتی مطهری زاهدان

تعلیم و تربیت روانشناسی به عنوان برجسته ترین گرایشهای رایج در انسان شناسی هیچ یک از دیگری بی نیاز نیست. تربیت دینی به عنوان یکی از شاخصترین قلمروهای تعلیم و تربیت ارزشها در اعتبار و روایی خود نه تنها از اموزه های دینی معتبر الهام می گیرد بلکه وام دار اصول روانشناسی دین و روانشناسی ارزشها است عوامل اسیب زا مجموعه پدیده هایی کهخ بر روند تربیت اخلاقی تاثیر منفی گذارده و شکل گیری شخصیت و هویت فرد را به در مقام انسان دچار تزلزل و انحراف می کند تا جایی که سلامت جامعه و رشد سالم و بالنده اجتماع نیز به مخاطره می افتد. به عبارت دیگر این عوامل مخرب بافت اخلاقی زندگی فردی و اجتماعی هستند بنابراین هدف از انجام تحقیق فوق آسیب شناسی تعلیم و تربیت اسلامی از دیدگاه روانشناسی با استفاده از روش توصیفی بوده است نتایج بررسی تحقیق حاکی از این است که اصطلاح آسیب شناسی در همه رشته های علوم به ویژه در روانشناسی و تعلیم و تربیت کاربرد خاص دارد و اسیبهای تربیت دینی می تواند عوامل و منشاهای گوناگون داشته باشد همچنین آسیب را در درجه اول باید در متولیان امر تعلیم و تربیت دین ی جستجو کرد زیرا انها هستند که امر تربیت را برعهتاده دارند و متربیان را پرورش می دهند حال فرقی نمی کند که این مربیان نهادهای خواص باشند یا افراد انچه مهم است نقش اساسی و تعیین کنده مربی، مادر، پدر، رهبران دینی به عنوان تربیت کننده هستند که باید مورد توجه و قرارگرفته است.

اسلام، تعلیم و تربیت، آسیب شناسی، روانشناسی