محاسبه جذب آب در پوشش های پلیمری اپوکسی با استفاده از طیف نگاری امپدانس الکتروشیمیایی (EIS)

یکی از محدودیت های پوشش های پلیمری اپوکسی، موقعی که در کاربردهای بیومواد مورد استفاده قرار می گیرند، جذب آب در تماس با مایعات بدن است که می تواند به شدت باعث ضعیف شدن چسبندگی پوشش به لایه زیری و کاهش قابلیت حفاظتی آن گردد. جذب آب پوششهای اپوکسی بر روی فولاد ضد زنگ بااستفاده از روش اندازه گیری افزایش وزن و نیز طیف نگاری امپدانس الکتروشیمیایی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که رفیت پوشش، به علت جذب آب در مدت زمان غوطه وری در محلول رینگر، به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد. کسر حجمی آب جذب شده از داده های هر دو روش اندازه گیری افزایش وزن و طیف نگاری امپدانس الکتروشیمیایی محاسبه شد. نتایج بدست آمده از طیف نگاری امپدانس الکتروشیمیایی مطابقت نسبتا خوبی با داده های افزایش وزن داشت. بنابراین، برای ارزیابی تاثیر جذب آب بر خواص حفاظتی پوششها، طیف نگاری امپدانس الکتروشیمیاییمی تواند تکنیک مفید و موثری باشد.

Keywords:

پوشش پلیمری , اپوکسی , جذب آب , طیف نگاری امپدانس الکتروشیمیایی , اندازه گیری افزایش وزن , ثابت دی الکتریک