مریم قنواتی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه شهید چمران اهواز
محمود آبدانان مهدی زاده - دانشیار دانشگاه شهید چمران اهواز

یکی از اساسی ترین مولفه ها و در فرایند افرینش شعری، عنصر تصویر می باشد که القاگر احساسات و اندیشه های درونی شاعر به مخاطب است. گاه برخی از شاعران چندان در خلق تصاویر ناب، پویا و توجه برانگیز موفق نیستند. اما بشاربن برد، سراینده ینابینای دوره ی عباسی، علی رغم محدودیت حسی خویش توانسته با بکارگیری هنرمندانه ای ادراک حسی، از رهگذر خلاقیت و با زبدگی، توصیفات بدیعی مبتنی بر حواس دیگر بیافریند و به وصف پدیده های دیداری و رنگ و شکل آنها بپردازد. با مطالعه ی شعر نامبرده آنچه شگفتی خواننده را بر می انگیزد پاسخ به این سوال است که چگونه وی قارد بوده در اشعارش تصویرگری کند؟ نوشتار پی رو در راستای پاسخ به سوال مذکور به روش تحلیلی توصیفی و با رویکردی روانشناختی نخست به مطالعه ی خلاقیت مراتب ادراک حسی شاعر و عوامل غنای ان پرداخته است انگاه کوشش شده با بررسی انواع تصاویر حسی خصوصا تصویرهای دیداری از قبیل زیبایی رنگ و حرکت در اشعار بشار و اهمیت و کارکردهای حاصل از آن چگونگی عملکرد تخیل شعری و درک بصری او از فضا مورد واکاوی قرار گیرد.

بشاربن برد، ادراک حسی، زیبایی ، رنگ، تصویرپردازی بلاغی