کاربرد اصولی قاعده وجوب دفع ضرر محتمل
عنوان مقاله: کاربرد اصولی قاعده وجوب دفع ضرر محتمل
شناسه ملی مقاله: PESLSBTM01_689
منتشر شده در کنفرانس جهانی روانشناسی و علوم تربیتی، حقوق و علوم اجتماعی در آغاز هزاره سوم در سال 1395
شناسه ملی مقاله: PESLSBTM01_689
منتشر شده در کنفرانس جهانی روانشناسی و علوم تربیتی، حقوق و علوم اجتماعی در آغاز هزاره سوم در سال 1395
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهدی رحمانی منشادی - وکیل دادگستری استاد دانشگاه فنی امام علی یزد
احسان کارگران بافقی - وکیل دادگستری استاد دانشگاه
حامد کبیری شاه آبادی - وکیل دادگستری استاد دانشگاه
خلاصه مقاله:
مهدی رحمانی منشادی - وکیل دادگستری استاد دانشگاه فنی امام علی یزد
احسان کارگران بافقی - وکیل دادگستری استاد دانشگاه
حامد کبیری شاه آبادی - وکیل دادگستری استاد دانشگاه
به موجب اصل 167 قانون اساسی: «قاضی موظف است کوشش کند حکم هر دعوا را در قوانین مدونه بیاید و اگر نیاید با استناد به منابع معتبر اسلامی یا فناوری معتبر حکم قضیه را صادر نماید و نم یتواند به بهانه سکوت یا نقص یا اجمال یا تعارض قوانین مدونه از رسدیگی به دعوا و صدور حکم امتناع ورزد». قاعده وجوب دفع ضرر محتمل قاعده ای است که در اکثر کتابهای قواعد فقهی و فقهی مورد بررسی و پذیرش فقها قرار گرفته است و واضح است که کتب فقهی و قواعد فقهی از منابع معتبر اسلامی محسوب می شوند. مفاد قاعده این است که اگر احتمال ضرری پیش اید باید ضرر مزبور دفع گردد خواه ضرر مزبور دنیوی باشد یا اخروی و خواه ضرر مادی یا معنوی باشد قاعده وجوب دفع ضرر محتمل قاعده ای عقلی است و به همین دلیل معنای وجوب در قاعده، وجوب ارشادی است از این قاعده، در اصول فقه برای اثبات حجیت احتیاط و مقدمه علمیه استفاده شده است که ما نیز پذیرفته ایم. و همچنین برای اثبات حجیت ظن مطلق توسط اخباری ها و خبر واحد استفاده شدهاست که ما آنها را نپذیرفته ایم.
کلمات کلیدی: قاعده فقهی، ضرر محتمل، اثار، اصول استنباط، حجیت
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/517021/