یوسف جمالی - کارشناسی ارشد مشاوره شغلی دانشگاه علامه طباطبایی تهران
عبدالحمید حسینی - کارشناسی ارشد مشاوره شغلی دانشگاه علامه طباطبایی تهرا

هدف پژوهش حاضر بررسی جگونگی رابطه بی تصمیمی شغلی با تفکرات ناکارامد شغلی و میزان پیش بینی پذیری بی تصمیمی شغلی از روی تفرکات ناکارامد شغلی می باشد پژوهش حاضر توصیفی همبستگی می باشد نمونه ی تحقیق شامل 125 نفر ازدانشجویان مقاطع کارشناسی کارشناسی ارشد و دکتری می باشد ابزار پژوهش پرسشنامه افکار ناکارآمد شغلی کسایی 1384 پرسشنامه تصمیمی شغلی اسیپو 1976 بودند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS20 و روشهای آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون ساده تجزیه قرار گرفت نتایج تحقیق نشان داد که رابطه آماری مثبتی بین افکار ناکارامد شغلی و بی تصمیمی شغلی در دانشجویان وجود دارد و افکار ناکارامد شغلی پیش بینی کننده ی مثبیت برای بی تصمیمی شغلی بود نتایج این پژوهش نشان داد هرچه میزان افکار ناکارامد شغلی در دانشجویان بالاتر باشد بی تصمیمی شغلی آنها نیز افزایش می یابد و افکار ناکارآمد شغلی یکی از عوامل تبیین کننده بی تصمیمی شغلی دانشجویان می باشد.

تفکرات ناکارامد شغلیف بی تصمیمی شغلی