احمد علی آماده - دانشیار، دانشکده مواد و متالورژی دانشکده های فنی دانشگاه تهران
هوشنگ حسن پور - کارشناس ارشد مواد و متالورژی، دانشکده مواد و متالورژی دانشکده های فن
هادی مرادی - کارشناس ارشد مواد و متالورژی پژوهشکده علوم و فناوری مهام

لحیم کاری یکی از روش های قدیمی اتصال فلزات به یکدیگر می باشد. به علت مزایا و برتری هایی که لحیم کاری نسبت به جوشکاری دارد در بسیاری موارد از این روش برای اتصال فلزات مختلف استفاده می شود. در این تحقیق 3 نوع ورق با ضخامت 1/1 میلیمتر و جنس آلومینیوم (3105، 8011، 5010) جهت لحیم کاری انتخاب شد. با استفاده از ماده پر کننده (آلیاژ 4043) و روانساز کلریدی لحیم کاری انجام و آزمایشس کشش برای تعیین استحکام برشی، سختی سنجی و آزمایش خستگی خمشی بر روی نمونه انجام شد. با افزایش میزان لب روی لب (طول هم پوشانی) استحکام (خستگی، کشش) افزایش می یابد. سطح آلیاژ 3105 نسبت به آلیاژهای 8011 و 5010 قابلیت لحیم پذیری است.

لحیم کاری، ماده پر کننده، فلاکس، طول همپوشانی، بر استحکام کششی و خستگی