امید معینی جزنی - دانشکده فنی مهندسی دانشگاه اصفهان ایران
مرضیه حبیبی کرهرودی - دانشکده فنی مهندسی دانشگاه اصفهان ایران

روسازی آسفالتی در معرض عوامل مخرب زیادی قرار دارند و تحت تاثیر مجموعه این عوامل عمر مفید راه کاهش می یابد بنابراین به منظور رسیدن به خواص مکانیکی بهتر، دوام بیشتر و اصلاح خواص رئولوزیکی قیرهای پایه و همچنین به جهت غلبه به خرابی های و به تاخیر انداختن آنها افزودنی های مختلفی برای اصلاح خواص قیر در نظر گرفته شد. بنابراین به منظور دستیابی به خواص مکانیکی بهتر دوام بیشتر و اصلاح خواص رئولوژیکی قیرهای پایه و نیز برای غلبه بر خرابی ها و به تاخیر انداختن انها افزودنی های پلیمری زیادی توسط پژوهشگران مورد استفاده قرار گرفته است اما فقط تعداد اندکی از پلیمرها با مقادیر تقریبا کمی در حدود 2 تا 8 درصد وزنی هستند که از نظر کارایی و قیمت رضایت بخش اند. در میان این پلیمرها کوپلیمرها قطعه ای استایرن بوتادی ان استایرین یکی از رایج ترین و پرکاربردترین نوع پلیمر است در این تحقیق با مقایهس خواص رئولوژیکی قیرهای اصلاح شده با پلیمرهای استایرن بوتادی ان استایرن پلی اتیلن با مقایسه خواص رئولوژیکی قیرای اصلاح شده با پلیمرهای استایرن بوتادی این استایرین، پلی اتیلن ترفتالات ضایعاتی و پودر لاستیک این نتیجه حاصل شده که 7 درصد وزنی WPET به شدت اختلاف زاویه فاز را نسبت به قیر پایه و قیر اصلاح شده با CR,SBS کاهش می دهد و 7 درصد وزنی CR نسبت به قیر پایه و قیر اصلاح شده با دو پلیمر دیگر پارامتر شیارشدگی را بهبود می بخشد و قیر اصلاح شده با CR دارای مقاومت بیشتری می باشد.

قیر طبیعی، قیر اصلاح شده با پلیمر، رئولوژی ، لاستیک بازیافتی، پلی اتیلن ترفتالات، استایرن - بوتادی ان، استایرن