مدل مکانیابی و تقویت دکل های موبایل تحت عدم قطعیت در شرایط بحران

با توسعه و پیشرفت روزافزون تکنولوژی موبایل، اهمیت صنعت ارتباطات و تجهیزات انتقال امواج مخابراتی بیشتر شده و هرروزه بر تعداد مشترکین این نوع ارتباطات افزوده میشود. شبکه های تلفن و سیستم های ارتباطی نخستین شبکه هایی هستند کهدر مواقع بحران برای تأمین ارتباطات تیم های امدادی و امدادخواهی توسط مردم مورداستفاده قرارمی گیرند. در این مقاله، انتخابمکانهایی جهت احداث ایستگاههای پایه در فضای حل پیوسته با درنظرگرفتن محدودیت منطقه ممنوعه مورد بررسی قرار می-گیرد. سپس بهمنظور پابرجا ماندن در زمان بحران به مستحکم نمودن و تقویت تعدادی از ایستگاهها برای بیشینهسازی پوشش-دهی پرداخته میشود. علاوه براین، بحث پوشش پشتیبان در شرایط اضطراری و میزان تقاضای احتمالی مشتری در مدل درنظرگرفته شده است. به منظور ارزیابی عملکرد مدل پیشنهادی، مطالعه موردی ارائه شده، که برای حل مساله، از الگوریتم ژنتیک بهرهبرده شده است. نتایج محاسباتی نشان از اهمیت و کارایی مدل ارائه شده در تصمیم گیری های واقعی دارد.

Keywords:

دکل تلفن همراه , مساله مکان یابی پوششی , منطقه ممنوعه , پوشش پشتیبان , برنامه ریزی بحران