بهبود حفظ تعادل در ورزشکاران پس از بازسازی رباط متقاطع قدامی با استفاده از بیوفیدبک

یکی از مهمترین مشکلات بعد از بازسازی رباط متقاطع قدامی در ورزشکاران عدم تعادل است. هدف این پژوهش حفظتعادل در ورزشکاران پس از بازسازی رباط متقاطع قدامی به کمک راهکار بیوفیدبک است که بتواند برای بهبود وضعیتتعادلی این دسته از افراد موثر باشد. 7 نفر (4 فرد سالم و 3 فرد بیمار) در این پژوهش شرکت کردهاند. حداقل یک سالاز بازسازی بیماران گذشته بود. 3 نوع تمرین حرکتی تعادلی (تمرین اسکات چندگانه، حرکت نوسانی و اسکات ثابت)استفاده (CoP) برای این کار انتخاب شدهاند. برای این تحقیق، بیوفیدبک دیداری با استفاده از سیگنال های مرکز فشارشده است. در آنالیز مبتنی بر CoP ویژگی های حداقل جابه جایی، حداکثر جابه جایی و بازه تغییرات موقعیت مرکز فشارکه به وسیله صفحه نیرو ثبت شده بودند مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه تحلیل داده ها با نرم افزاهای SPSS و MATLAB انجام شد. بعد از بررسی و تجزیه تحلیل دادهها در تمرین اول و دوم تفاوت معنی داری بین گروه سالم و بیمار p>0.05 مشاهده نشد. اما در تمرین سوم که مربوط به اسکات ثابت بود، اختلاف معنی داری بین گروه سالم و بیمار p<0.05 وجود داشت. براین اساس تمرین اسکات ثابت به همراه ارائه سیگنالهای CoP به عنوان پسخورد دیداری انتخاب شد. در جلسه اول و دوم هیچ تفاوت معنی داری بین بیمار و افراد سالم از نظر اختلاف حداکثر و حداقل جابه جایی p>0.05 وجود نداشت. این امر نشان دهنده، بهبود وضعیت تعادل در فرد بیمار بوده است. به منظور ارزیابی کاملتر تمرین جلسه سوم بدون بیوفیدبک انجام شد. نتایج نشان می دهند، در جلسه سوم بازه جابه جایی CoP، علی رغم عدم استفاده از بیوفیدبک دیداری، در مقایسه با تمرین های پیش از استفاده از بیوفیدبک، کاهش یافته است.

Keywords:

بیوفیدبک , تعادل , توانبخشی , رباط متقاطع قدامی , ورزشکار