محمد عمار مفید - دانشجوی کارشناسی ارشد، پردیس دانشکده های فنی، دانشکده متالورژی، دان
عباس زارعی هنزکی - دانیار، پردیس دانشکده های فنی، دانشکده متالورژی، دانشگاه تهران

در این پژوهش اثر تغییر شکل قبلی بر چگونگی تشکیل آستنیت و تبلور مجدد ساختارهای بینیتی در یک فولاد چند فازی محتوی آستنیت باقیمانده مورد مطالعه قرار گرفته است. رفتار تشکیل آستنیت در نمونه های کار شده با نمونه های بینیتی بدون کرنش متفاوت می باشد. چگونگی تشکیل آستنیت (و در نتیجه اندازه دانه های آستنیت) در نمونه های کار شده با رقابت دو عامل ایجاد آستنیت و تبلور مجدد بینیت در حین آنیل، کنترل می شود. نتایج نشان می دهد که هنگامی که تبلور مجدد بینیت به کندی انجام شود، ذرات آستنیت به طور ترجیحی در مرزدانه های قبلی آستنیت و سپس درون دانه های آستنیت و به ویژه در طول بسته ها و مرز تیغه های بینیت تشکیل می شوند. اما هنگامی که بینیت تحت تغیرر شکب قرار گیرد (50 درصد) تبلور مجدد ساختار، قبل از تشکیل آستنیت به سرعت انجام شده و ذرات آستنیت عموما در مرز دانه های فریت ریز حاصل از تبلور مجدد تشکیل می شوند.

فولاد TRIP، زمینه بینیت، کار سرد، تشکیل آستنیت تبلور مجدد، LTMT