سیدرضا حسین زاده
فرزانه محمدپورقلاتی
محمدجعفر زمردیان
فریبا پاکنژاد

دریاچه های طشک و بختگان به عنوان دومین دریاچه بزرگ داخلی و چهارمین تالاب، مطابق کنوانسیون رامسر در طبقه بندی دریاچه های شور قرار گرفته است. به دنبال تشدید پسروی دریاچه های طشک و بختگان، پیشروی شوره زار شدت یافته و بدین ترتیب ما شاهد تبدیل یک اکوسیستم آبی به کویر هستیم. این مسئله به نوبه خود موجب برهم خوردن تعادل اکوسیستم شده است. در این پژوهش با استفاده از تصاویر ماهواره ای لندست در فاصله سال های 1972 (1351) تا 2013 (1392)، تحولات ژئومورفیک دریاچه های طشک و بختگان تجزیه وتحلیل شده است. طبق نتایج تحلیل تصاویر ماهواره ای معلوم شد که این دریاچه ها در سال 1351 دارای سطحی معادل 09/492 کیلومتر مربع بوده اند، درحالی که مساحت آن ها در سال 1392، به حدود 11/73 کیلومترمربع کاهش یافته است. همچنین بر اثر پسروی دریاچه های طشک و بختگان، سطح کویر که در سال 1351، دارای گستره ای به مقدار 89/324 کیلومترمربع بوده، مساحت آن طی سال 1392 به میزان 88/662 کیلومترمربع افزایش پیدا کرده است.

دریاچه های طشک و بختگان، تحولات ژئومورفیک، پسروی دریاچه، کویرزائی