سید ابوالقاسم میر حسینی - استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد میبد،گروه محیط زیست،میبد، ایران

یکی از موضوعات مهم جهان معاصر به خصوص پس از دهه 1970 میلادی به این طرف توجه به «محیط زیست» است؛ تا جایی که در هر کشور سازمانهایی درباره محیط زیست و مسائل زیست محیطی به وجود آمده است. متأسفانه پس از انقلاب صنعتی در اروپا و رشد و توسعه بی حد و مرز فن آوری تخریب کننده «طبیعت» محیط زیست در معرض خطر جدی واقع شده که این امر مایه نگرانی جهانیان شده است.امروزه محیط زیست به سبب سودجوییهای ظالمانه و خودکامگیهای قدرتهای جهانخوار بیشتر از هر زمانی در معرض خطر و نابودی قرار گرفته است. آلودگیهای فزاینده خاک، آب و هوا بیش از پیش «محیط زیست» را تهدید نموده و آسیبهای جبران ناپذیری به آن وارد ساخته است.امروزه عوامل تخریب کننده طبیعت و محیط زیست چنان رو به گسترش است که از سوی دانشمندان زنگ خطر ویرانی محیط زیست در همه جای جهان به صدا درآمده است. اکنون این پرسش مطرح است که اسلام به عنوان یک دین کاملو پاسخگو به نیازهای بشر، چه نقشی در حمایت از طبیعت و محیط زیست دارد؟ آیا مسائل زیست محیطی در اسلام مورد توجه قرار گرفته است ؟. در این میان، ریزترین نکته های اخلاق زیست محیطی مانند توجه و اهتمام به آبادانی زمین و طبیعت، سفارش به حفظ حقوق کشاورزی و دامپروری، رعایت عدالت در رفتار با حیوانات و بچه های آنها، پرهیز از استفادهای بی حد و حصر و اجتناب از اذیت و آزار موجودات در سیره علوی، به ویژه کتاب نهج البلاغه بازتاب گسترده ای داشته، و افزون بر آن، امام علی (ع) راهکارهای عینی حفاظت از محیط زیست را ارائه کرده است در این تحقیق به بررسی اجمالی از اهمیت محیط زیست در مبانی اسلامی شده است.

نهج البلاغه، اخلاق، محیط زیست، اسلام، قران