مهین ریگی - پژوهشکده تالاب بین المللی هامون، دانشگاه ملی زابل، ایران
ساحل پاکزاد توجایی - پژوهشکده تالاب بین المللی هامون، دانشگاه ملی زابل، ایران

دخالت بی رویه انسان با هدف بهره گیری از طبیعت در حال گسترش است و نتیجه این پیشرفت در بهره برداری، اثرات زیان باری همراه دارد که بر محیط زیست به ویژه اکوسیستم های آبی وارد می شود. این تحقیق به منظور بررسی تجمع فلزات سنگین (سرب، نیکل، مس) در بافت های عضله، آبشش، کبد و کلیه ماهی ( Schizothorax zarudnyi ) چاه نیمه های سیستان انجام شد. پس از نمونه برداری، آماده سازی هریک از بافت ها و هضم توسط اسید نیتریک، غلظت هر یک از فلزات بر حسب میکروگرم بر گرم وزن خشک با استفاده از دستگاه جذب اتمی Konic مدل NOVAA300 اندازه گیری شد. نتایج این مطالعه نشان داد که بین تجمع فلزات سنگین در بافت های مختلف ماهی سفیدک سیستان اختلاف معنی داری وجود دارد (05/0P < ). روند تجمع فلزات سنگین در بافت های مختلف این گونه به صورت Cu > Pb> Ni است. همچنین نتایج نشان داد که میزان تجمع فلزات سرب، نیکل و مس در بافت خوراکی عضله از حد مجاز استانداردهای جهانی WHO،FDA،FEPA ، UKMAFوNHMRC بالاتر است. همچنین فلز روی نیز از حد مجاز استانداردهای جهانی به جزء NHMRC بالاتر است که قطعاً غلظت بالایی از این فلزات در بافت، حیات ماهی و سلامتی انسان را با تهدید مواجه خواهد کرد

فلزات سنگین ، چاه نیمه سیستان، ماهی سفیدک (Schizothorax zarudnyi)