مشکلات بافت های فرسوده شهرهای بزرگ و راهکارهای بهینه بازسازی و سازمان دهی، نمونه موردی شهر تهران

بافت فرسوده شهری به بافتی اطلاق می شود که از ابعاد کیفی و کمی و هم چنین از لحاظ تجهیزات و تأسیسات شهری در سطح پایین قرار گرفته باشد. مشکلات اصلی این گونه بافت ها به هنگام مخاطرات طبیعی بروز می کند که باید توجه مسئولین بیشتر متوجه این گونه بافت ها باشد. عنوان بافت فرسوده شهری به بافتی اطاق می شود که از ابعاد کیفی و کمی مسکن و تأسیسات وتجهیزات وابسته به آن درسطح بسیار پایینی برخوردار است. این بافت به عنوان بافتی ناکارآمد معرفی می شود و از این رو مسئله بهبود بخشیدن به آن روی می نماید. شهروندان مستحضر هستند که استقرار شهر تهران در منطقه ای فعال از نظر لرزه خیزی، با نسبت بالایی از مستحدثات آسیب پذیر در برابر زلزله یکی از پرمخاطره ترین شهرهای جهان تهدید بزرگی برای این شهر است. هم چنین بر کسی پوشیده نیست که تهران به سبب قرار داشتن در رشته کوه البرز در برابر جاری شدن مازاد آب باران های شدید که گاه به شکل سیلاب به سوی شهر روانه می شود، آسیب پذیر است از آنجا که تراکم جمعیتی و ساختمانی در بافت های فرسوده شهرهای بزرگ به دلیل قیمت نسبتاً پایین تر زمین و ساختمان در آنها به طور قابل توجهی بالاست و از طرف دیگر آسیب پذیری این بافت های شهری در مقابل حوادث و بلایای طبیعی و ... بسیار بالاتر ازسایر قسمت های شهری می باشد، لذا رسیدگی و سامان دهی به این بافت ها از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. هرگونه فعالیتی در جهت سامان دهی به بافت های فرسوده نیازمند شناخت دقیق از ویژگی های مختلف این بافت ها درمناطق مختلف شهری است، و از آنجا که ناحیه ۳ منطقه ۸ نیز از جمله فرسوده ترین بافت های منطقه است و مشکلات بسیاری را برای ساکنین خود فراهم آورده بنابراین ضرورت تحقیق در این زمینه نیز به خوبی آشکار می گردد

Keywords:

مشکلات بازسازی , بافت های فرسوده , محیط زیست , راهکارهای بهینه , شهرهای بزرگ , شهر پایدار , اقلیم