معماری سنتی ایران آینه راستین معماری پایدار شهری

توسعه پایدار، مقوله ای است که امروزه به یکی از اساسی ترین دغدغه های بشر تبدیل شده است. مفهوم توسعه پایدار در سه حوزه کلان توسعه اجتماعی، توسعه اقتصادی و توسعه محیط زیست، طبقه بندی می شود. مفهوم پایداری در حوزه معماری و شهرسازی نیز در دهه های پایانی قرن بیستم از اهمیت و اولویت زیادی برخوردار شد. بنابراین شایسته است با نگاهی عمیق، این مقوله حیاتی در بسترهای تاریخی، فرهنگی و طبیعی ایران، تبیین شود و با الهام از آموزه های گران بهایی که در تاریخ کهن معماری و شهرسازی ایران وجود دارد، مفهوم پایداری را با رویکرد احیای ارزش های کهن معماری، شهرسازی و منظر شهرهای سنتی ایران بررسی نمود. با توجه به اینکه بسیاری از مفاهیم توسعه پایدار در معماری، شهرسازی و سیمای شهرهای سنتی ایران نهفته است، می توان با الهام از این ارزش های پایدار، شهر و منظر شهری پایدار ایرانی را برای جامعه کنونی ایران تعریف نمود.در این پژوهش، پس از تبیین مفاهیم اساسی در ارتباط با توسعه پایدار، شهرسازی پایدار و تعاریف بنیادین در زمینه منظر شهری، به بازشناسی مفاهیم و ویژگی های پایدار شهر و سیمای شهرهای سنتی ایران، پرداخته شده و سپس با رویکردی تطبیقی، مفهوم نوین توسعه پایدار و معماری و شهرسازی پایدار با ارزش های پایدار و کهن شهرسازی و سیمای شهرهای سنتی ایران مقایسه شده است. هم چنین در این مقاله به طور موردی بر منظر شهرهای سنتی در اقلیم گر م و خشک فلات مرکزی ایران مانند: یزد، اصفهان، کاشان و ... تأ کید شده است. حاصل این بررسی تطبیقی، دست یابی به مفاهیم و ویژگی های مشترک و نیز نتایج و راهبردهای نظری است که هم ریشه در ارزش های پایدار و کهن معماری شهرسازی و منظر شهرهای سنتی ایران داشته و هم از تجربیات نوین علمی جهان در مقوله توسعه پایدار،شهرسازی و سیمای شهری پایدار بهره برده است

Keywords:

معماری سنتی , معماری پایدار , محیط زیست , توسعه پایدار , انرژی , شهر پایدار , اقلیم