چالش خرافات، روشنفکری و سنت گرایی در آثار «جلال آل احمد»

خرافات و باورهای خرافی از دیرباز در زندگی مردم وجود داشته و دارد. گاهی جهل و کم سوادی و شکست های افراد در زندگی سبب شده تا اندیشه انسانی به جای تعالی در مسیر شکوفایی و روشنفکری، با تنیدن در پیله سنت های دست و پاگیر خود، مانع پیشرفت فرد و جامعه بشود. حضور بارقه های روشنفکرانه در میان نویسندگان قرن معاصر و ظهور افکارشان در قالب آثار داستانی سهم به سزایی در پشت پا زدن به سنت هایی شد که بیشتر بر پایه خرافات بودند. خط مشی روشنفکری و مبارزه با جهل و وابستگی به غرب، سبب آگاهی دادن به جوانان و افراد تحصیل کرده ای شد که به دنبال کوره راهی برای دور شدن از این بحران در جامعه بودند. در این میان «جلال آل احمد» با خلق آثار خویش، علت وجود خرافات و خرافه پرستی را ناشی از فقر فرهنگی و نظام حاکم بر اجتماع می داند. سنت هایی که از اجتماع کوچک خانواده شروع شده است و دامنه آن ها تا سطح جامعه امتداد می یابد. آل احمد به عنوان یک نویسنده معاصر سهم عمده ای در بیداری باورهای نسل جوان داشته است. خرافه پرستی را نکوهش کرده، روشنفکری را در سایه تعهدات به میهن پرستی ضروری دیده و حفظ سنت های پسندیده ایرانی را گرامی داشته است.