سعید بهروزقائمی - کارشناس ارشد متالورژی، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده فنی و مهندسی بخش
کامران دهقانی - دانشیار متالورژ، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی معدن و مت

استفاده گسترده از ورق های فولادی کم کربن جهت اهداف کششی و کشش عمیق در صنایع مختلف و به خصوص در خودروسازی به عنوان بدنه خودرو به علاوه تمایل به استفاده از ورق های نازک تر جهت سبک تر کردن خودرو ایجاب می کند پروسه تولید ورق چنان تنظیم شود که به رغم کاهش ضخامت ورق ، استحکام و قابلیت فرم پذیری آنها حفظ شود. آخرین مرحله کاهش ضخامت ورق های فولادی معمولا با نورد سرد صورت می گیرد. در این فایند سختی و استحکام ورق افزایش و قابلیت شکل پذیری آن کاهش می یابد، لازم است از طریق یک عملیات ترمومکانیکی مناسب خواص ورق اعاده شده و ترکیب استحکام و داکتیلیتی به حد مطلوب برسد. در این پژوهش نمونه های یک ورق فولادی کم کربن پس از اعمال نورد سرد در دماهای 600 ، 650، 700 ، 750 درجه سانتیگراد به مدت 20 دقیقه آنیل و سپس در 3 محیط کوره، هوا و آب سرد شدند. بررسی های میکروسکوپ نوری و تست های کشش نشان دادند که کاهش سرعت سرد شدن منجر به بهبود خواص فرم پذیری می شود. بهترین شکل پذیری پس از آنیل در 700 - 650 درجه سانتیگراد و سرد شدن در کوره حاصل شد. این پدیدیه به کامل شدن تبلور مجدد و کاهش تنش های باقیمانده و دانسیته نا به جایی ها طی سرمایش آهسته در کوره نسبت داده می شود.

فولادهای کم کربن، نورد، بازپخت، فرم پذیری