تبیین تاثیر عامل نوآوری تکنولوژیک بر ساختاری سازمان (مطالعه موردی: صنعت برق تهران)

امروزه مسایل سازمانی با بکارگیری راه حل های کهنه قابل حل نیستند. استفاده از نوآوری تکنولوژیک دارای مزایای بی شماری بوده و به کارگیری آن در سازمان ها باعث افزایش بهره وری می شود. هدف از انجام این تحقیق، بررسی نوآوری تکنولوژیک بر ساختار سمازمانی صنعت برق تهران است که برای این منظور از یک پرسشنامه ساختار سازمانی رابینز با طیف لیکرت و تعداد 27 سوال و یک پرسشنامه محقق ساخته با تعداد 9 سوال استفاده شده و پایایی آنها با آلفای کرونباخ برای پرسشنامه ساختار سازمانی 0.81 و برای پرسشنامه فناوری اطلاعات 0.82 به دست آمد. روش تحقیق از نوع تصویفی - همبستگی است. جامعه آماری تحقیق شامل مدیران ارشد صنعت برق تهران در سال 1394 می باشند که حجم نمونه با فرمول کوکران برابر 50 نفر انتخاب شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد بین فناوری اطلاعات و ساختار سازمانی صنعت نشان می دهد بین فناوری اطلاعات و ساختار سازمانی صنعت برق تهران رابطه معنی داری وجود دارد. تحلیل عاملی متغیر وابسته تحقیق(ساختار سازمانی) نشان می دهد مقدار KMO برابر با 0.885 و آزمون بار تلت،در سطح معنی داری 0.99 %（0.000= .Sig ） می باشد. با توجه به نمرات به دست آمده و آزمون T یک نمونه ای، مقدار Sig از 0/05=a کوچکتر است. بنابر این نتیجه می گیریم ضریب همبستگی بین فناوری اطلاعات با ساختار سازمانی صنعت برق تهران حاکی از آن است که در مجموع بین متغیرهای تحقیق در سطح (0/533=r) همبستگی وجود دارد.

Keywords:

فناوری اطلاعات , ساختار سازمانی , صنعت برق تهران , نوآوری تکنولوژیک