حمید امیدیان - کارشناس ارشد مدیریت مالی، گروه مدیریت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور
عبدالرضا اسعدی - استادیار مدیریت مالی، گروه مدیریت دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور

هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین مدیریت سرمایه در گردش و محدودیت مالی(حساسیت سرمایه گذاری به وجه نقد) شرکت بررسی می شود. سپس رابطه بین عملکرد شرکت و محدودیت مالی(حساسیت سرمایه گذاری به وجه نقد) شرکت بررسی می شود. بدین منظور از اطلاعات مالی 108 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سالهای 1392-1383 استفاده شده است. در فرضیه اول به دنبال آزمون رابطه بین مدیریت سرمایه در گردش و محدودیت مالی شرکت سنجیده می شود که از دو شاخص متفاوت برای محدودیت مالی(حساسیت سرمایه گذاری در سرمایه ثابت به وجه نقد و حساسیت سرمایه گذاری در سرمایه در گردش به وجه نقد) استفاده شده است. در فرضیه فرعی اول نتایج نشان می دهد رابطه منفی و معناداری بین مدیریت سرمایه در گردش و حساسیت سرمایه گذاری در سرمایه ثابت نسبت به وجه نقد (شاخص محدودیت مالی)وجود دارد که در نتیجه منجر به پذیرش فرضیه فرعی اول میگردد. از طرفی در فرضیه فرعی دوم رابطه منفی و معنی داری بین مدیریت سرمایه در گردش و حساسییت سرمایه گذاری در سرمایه در گردش نسبت به وجه نقد(شاخص محدودیت مالی) وجود ندارد و این فرضیه رد میشود. در فرضیه سوم رابطه بین محدودیت های مالی و عملکرد شرکت بررسی می شود. در فرضیه فرعی سوم نتایج حاکی از وجود رابطه منفی و غیر معنی دار بین محدودیت مالی(ساسیت سرمایه گذاری در سرمایه ثابت نسبت به وجه نقد) و عملکرد شرکت (ارزش افزوده اقتصادی تعدیل شده) است. از طرفی در فرضیه فرعی چهارم نتایج حاکی از وجود رابطه منفی و غیر معنی دار بین محدودیت مالی (حساسیت سرمایه گذاری در سرمایه در گردش نسبت به وجه نقد) و عملکرد شرکت(ارزش افزوده اقتصادی تعدیل شده) می باشد.

محدودیت مالی، عملکرد شرکت، مدیریت سرمایه در گردش، حساسیت سرمایه گذاری به وجه نقد