ابراهیم حشمت دهکردی - دانشیار سازمان انرژی اتمی ایران
مهدی صبوحی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی متالورژی و مواد دانشگاه تهران
غلامرضا احمدپور - کارشناس دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان
مجید زهرایی - کارشناس ارشد، دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی اصفهان

اتصال آلیاژ زیر کونیوم به فولاد زنگ نزن از مهمترین اتصالات در صنعت هسته ای است، به همین جهت تلاش های زیادی جهت دستیابی به یک اتصال مناسب به روش های گوناگون از جمله Diffusion Bonding و یا استفاده از لایه های میانی از جنس فلزات Ti و یا آهن خالص صورت گرفته است. اما تشکیل فازهای ترد در منطقه اتصال و همچنین اختلاف ضریب انبساط حرارتی آلیاژ زیر کونیوم و فولاد زنگ نزن مانع دستیابی به یک اتصال مناسب گشته است. در پژوهش حاضر هدف دستیابی به یک اتصال مناسب بین آلیاژ زیر کونیوم و فولاد زنگ نزن به روش لحیم کاری سخت و با استفاده از یک لایه واسط آمورف به ضخامت 50 میکرومتر است. نتایج آزمایشات نشان می دهد که کنترل نرخ سرمایش و گرمایش و نگهداری به مدت 20 دقیقه در دمای 860 درجه سانتیگراد، سبب دستیابی به یک اتصال مناسب می گردد.

لحیم کاری سخت، آلیاژ Zircaloy-4، فولاد زنگ نزن 321