خدیجه صالحی ابر - کارشناس ارشد اقتصاد از دانشگاه تبریز

انرژی به عنوان یکی از نهاده های مهم تولید جایگاه مهمی در توسعه اقتصادی هر کشور دارد. هر چند مصرف انرژی بیشتر نشان از توسعه بیشتر است، اما برای توسعه پایدار می بایست همراه با این افزایش مصرف انرژی، شدت مصرف انرژی کاهش یابد. شدت مصرف انرژی در ایران بیش از متوسط جهانی است که در این میان صنایع محصولات کانی غیر فلزی بیشترین مقدار شدت انرژی را در بین صنایع کشور داشته است. یکی از روش های موثر در بررسی علل تغییر شاخص شدت انرژی در صنایع روش تجزیه می باشد. از این روی، در این مطالعه عوامل موثر بر تغییرات شدت مصرف انرژی در صنایع محصولات کانی غیر فلزی ایران طی دوره زمانی 1391-1379 به سه عامل اثر ساختاری بین بخشی، اثر ساختاری درون بخشی و اثر شدت انرژی بخش ها تجزیه گردیده و با به کارگیری روش تحلیل تجزیه شاخص میانگین لگاریتمی دیویژیا اثر تغییر در هر یک از عوامل مذکور بر روی تغییرات شدت انرژی صنایع مزبور مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج این تجزیه نشان می دهد که اثر تغییرات شدت انرژی بخش ها و اثر تغییرات ساختاری درون بخشی موجب کاهش شدت انرژی کل بوده است و در مقابل اثر ساختاری بین بخشی در جهت افزایش شدت انرژی کل نقش داشته است.

تحلیل تجزیه شاخص، مصرف انرژی، شدت انرژی، صنایع محصولات کانی غیرفلزی، روش LMDI، ایران