بررسی تاثیر مالکیت نهادی بر رابطه بین سرمایه فکری و ارزش شرکت در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

سرمایه فکری از عمده ترین دارایی های نامشهود است که دارای تاثیر زیادی بر ارزش شرکت ها می باشد. از طرف دیگر مالکان نهادی فعال دیدگاه بلند مدت داشته و عملکرد بلند مدت شرکت را مد نظر قرار داده و با نظارت فعالانه بر تصمیمات مدیریت، انگیزه هایی را برای مسئولیت پذیری بیشتر مدیریت فراهم می آورند. بر این اساس، حضور هر چه بیشتر این سرمایه گذاران سبب افزایش عملکرد مدیران و در نتیجه ارتقای عملکرد شرکت ها خواهد شد. با توجه به اهمیت موضوع، این مقاله تاثیر مالکیت نهادی را بر رابطه بین سرمایه فکری و ارزش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار می دهد. برای سنجش ارزش شرکت از معیار Q توربین و برای سنجش سرمایه فکری از مدل ضریب ارزش افزوده سرمایه فکری (VAIC) که بوسیله پالیک مطرح شده است استفاده می شود. متغیرهای کنترلی پژوهشی شامل اندازه، ریسک بازار و نسبت بدهی ها می باشد. یافته های بررسی 138 شرکت در بازه زمانی 1389 الی 1393 حاکی از آن است که بین سرمایه فکری و ارزش شرکت رابطه مستقیم و معنی داری وجود دارد یعنی با افزایش سرمایه فکری ارزش شرکت افزایش می یابد. اما بین مالکیت نهادی و ارزش شرکت، رابطه معناداری مشادهد نگردید. رابطه مثبت و مهنادار عملکرد شرکت با سرمایه فکری بیانگر آن است که بازار نسبت به شرکت هایی که عملکرد بهتری دارند واکنش مثبت نشان می دهد و این باعث افزایش تفاوت ارزش بازار و ارزش دفتری شرکت ها می گردد. همچنین مالکیت نهادی بر رابطه بین سرمایه فکری و ارزش شرکت تاثیرگذار است.

Keywords:

مالکیت نهادی , سرمایه فکری , ارزش شرکت