سارا معصوم زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد علوم اقتصادی، دانشگاه تبریز
مهدی شیرافکن لمسو - دانشجوی دکترای علوم اقتصادی، دانشگاه تبریز

یکی از عوامل اصلی تولید، انرژی می باشد. تولید بخش های مختلف اقتصادی و به تبع آن ارزش افزوده این بخش ها مستلزم افزایش مصرف انرژی هست. بهره بردرای کارآمد و موثر از منابع انرژی و صرفه جویی در استفاده از حامل های انرژی در زیربخش های اقتصادی از جمله بخش کشاورزی از اهمیت بالایی برخوردار است. لذا مطالعه حاضر به بررسی رابطه مصرف انرژی و ارزش افزوده بخش کشاورزی در ایران طی سال های 1390-1367 می پردازد. به این منظور از الگوی خود توضیح برداری (ARDL) و الگوی تصحیح خطا (ECM) استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که در تاریخ مدت مصرف انرژی بخش کشاورزی اثر مثبت بر ارزش افزوده این بخش در کوتاه مدت داشته و ضریب آن به لحاظ آماری معنی دار بوده، نیروی کار شاغل در این بخش و سرمایه ناخالص بکار گرفته، بر ارزش افزوده بخش کشاورزی به لحاظ آماری معنی دار نیستند. در بلند مدت مصرف انرژی، نیروی کار شاغل و سرمایه ناخالص بخش کشاورزی اثر مثبت بر ارزش افزوده بخش مذکور داشته که ضریب نیروی کار از نظر آماری معنی دار می باشد.

مصرف انرژی، ارزش افزوده، بخش کشاورزی، الگوی خود توضیح برداری و ایران