عوامل اجتماعی و اقتصادی مؤثر بر نگرش کشاورزان برای نیل به اجرای طرحهای یکپارچه سازی اراضی با هدف رسیدن به توسعه پایدار(مطالعه موردی: شهرستان سنقر، استان کرمانشاه)

هدف از پژوهش عوامل اجتماعی و اقتصادی مؤثر بر نگرش کشاورزان برای نیل به اجرای طرح های یکپارچه سازی اراضی بود.جامعه آماری این تحقیق را کشاورزان شهرستان سنقر (استان کرمانشاه) تشکیل دادند (N=80) حجم نمونه این تحقیق با استفاده از فرمول کوکران و تطبیق با جدول مورگان، 68 کشاورز گندمکار تعیین شد. ابزار مورد استفاده در این روش برایگردآوری داده ها و اطلاعات، پرسشنامه بود. نتایج میانگین رتبه ای هر یک از شاخص های (گویه های) عوامل اجتماعی مؤثر برنگرش کشاورزان در طرح های یکپارچه سازی اراضی نشان می دهد که بیشترین میانگین رتبه ای گویه ها، به ترتیب مربوط بهاصطکاک و درگیری قبلی بین کشاورزان و کارشناسان، میزان تمایل به رابطه با کنشگران و اعتماد کشاورزان به کارشناسان وکمترین رتبه بهترتیب مربوط به اعتماد به پویایی طرح، انگیزه و علاقه و آگاهی و تجربه شغلی است. همچنین، نتایج آزمونهمبستگی اسپیرمن نشان میدهد که بین مسائل اجتماعی با میزان نگرش کشاورزان در طرح های یکپارچه سازی اراضیرابطه معنیداری وجود دارد (p≤0/224 و r=0/024). نتایج آزمون همبستگی کندال تائو b هر یک از گویه های مسائل اجتماعی با میزان نگرش کشاورزان در طرح های یکپارچه سازی اراضی نشان می دهد که بین همه شاخص های مسائلاجتماعی با میزان نگرش کشاورزان در طرح های یکپارچه سازی اراضی رابطه معنی داری وجود دارد. به علاوه نتایج آزمونهمبستگی اسپیرمن نشان میدهد که بین عوامل اقتصادی (میزان درآمد) با میزان نگرش کشاورزان در طرح های یکپارچه سازی اراضی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (p≤0/006 و r=0/388).

Keywords:

شهرستان سنقر , کشاورزان , یکپارچه سازی اراضی , آزمون همبستگی اسپیرمن