رابطه پویایی های ارتباطی و خود تأئیدی با جهت گیری هدف در زنان متاهل شهرستان رشت

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه پویایی های ارتباطی و خود تأئیدی با جهت گیری هدف در زنان متاهل شهرستان رشت بود. جامعه پژوهش شامل کلیه زنان متاهل شهر رشت در سال 1393 می باشد. نمونه پژوهش 300 زن متأهل شهرستان رشت بود که به صورت دردسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس پویایی های ارتباطی، مقیاس خود تأییدی و مقیاس جهت گیری هدف استفاده شده است. داده های پژوهش با روشهای ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند گانه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که پویایی های ارتباطی و خود تاییدی با جهت گیری هدف رابطه معنی داری دارند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چند گانه نشان دادکه پویایی های ارتباطی و خود تأییدی 40 درصد از واریانس جهت گیری هدف زنان متاهل را پیش بینی می کنند. این یافته ها حاکی است که پویایی های ارتباطی و و خود تایید از عوامل مهمی هستند که جهت گیری هدف به طور قابل توجهی پیش بینی می کنند. این نتایج نیز در زمینه آسیب شناسی خانواده و استفاده از مداخلات شناختی و رفتاری برای بهبود جهت گیری هدف و کیفیت زندگی این زنان تلویحات مهمی دارند.

Keywords:

پویایی ارتباطی , خود تأییدی , جهت گیری هدف , زنان