عزیزا ... مبینی - مدیر دفتر مدیریت مصرف و نظارت بر کاهش آب بدون درآمد شرکت مهندسی آب و فاض
علی اکبر غزلی - کارشناس ارشد دفتر مدیریت مصرف و نظارت بر کاهش آب بدون درآمد شرکت مهندسی

کمبود منابع آب در کشور نیمه بیابانی ایران، همواره یکی از مشکلات اساسی در توسعه فعالیت های اقتصادی واجتماعی بوده است . امروزه عواملی نظیر توسعه شهرها و شهرنشینی، افزایش بی رویه جمعیت، افزایش هزینه های تأمین آب شرب، بالا رفتن معیارهای بهداشت مردم، کاهش کیفیت آب به سبب آلودگیهای گسترده و مهمتر از همه محدودیت منابع آب و نیز دخالت بشر در چرخه طبیعی آن، از عوامل بازدارنده ایجاد تعادل میان عرضه و تقاضای آب محسوب می شود . در نگرش جدید جهانی، آب کالایی اقتصادی - اجتماعی و بالاتر از آن به عنوان نیاز اولیه انسان محسوب می شود . هر چند آب یکی از منابع تجدید شونده به شمار می رود، اما مقدار آن محدود است . با توجه به این نگرش و نظر به تحولات اقتصادی منابع طبیعی و طرح دیدگاههای جدید در مورد بهره برداری منطقی و مناسب ازمنابع، به طور خاص موجب شده است که استفاده از دانش و ملاحظات اقتصادی و اجتماعی در برنامه ریزی و مدیریت عرضه و تقاضای آب، جایگاهی مهم را به خود اختصاص دهد . در این مقاله به بررسی اهمیت برنامه ریزی در مدیریت عرضه و تقاضا با استفاده از بالانس آب پرداخته شده است و نقش مدیریت آب بدون درآمد و کاهش هدررفت به عنوان یک منبع بالقوه در مدیریت عرضه و تقاضا مورد ارزیابی قرار گرفته و فرآیند آن تشریح شده است . همچنین اثرات و مشکلات موجود در این بخش مورد توجه قرار داده شده است .

برنامه ریزی، مدیریت عرضه آب، مدیریت تقاضای آب، بالانس آب