تأثیر آموزش ابعاد صمیمیت بر افزایش رضایت زناشویی زوجها

پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش ابعاد صمیمیت بر افزایش رضایت زناشویی در زوجها فرهنگی شهرستان رامشیر انجام شد. روش پژوهش از نوع آزمایشی با طرح پیشآزمون پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعهی آماری این پژوهش کلیهی زوجهای فرهنگی شهرستان -رامشیر بود که به فراخوان محقق پاسخ مثبت دادند و از بین آنها 28 زوج به صورت تصادفی ساده از بین جامعهی داوطلب انتخاب شد و بهصورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل گمارده شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامهی بررسی نیازهای صمیمیت باگاروزی، پرسشنامه رضایت زناشویی انریچ بود. ابتدا برای هر دو گروه پیشآزمون اجرا گردید، سپس مداخله آزمایشی )آموزش صمیمیت( به گروه آزمایش به مدت 28 جلسه ارائه گردید و پس از اتمام برنامه آموزشی پسآزمون برای هر دو گروه اجرا شد. نتایج تحلیل فرضیهها با استفاده از روش آماری تحلیل کواریانس نشان داد که آموزش صمیمیت باعث افزایش ابعاد رضایت زناشویی شامل )ابعاد شخصیتی، سطح ارتباطات، حل تعارضات، مدیریت مالی، اوقات فراغت، رابطه جنسی، ازدواج و فرزندان، دوستان و اقوام، جهت گیری مذهبی( و رضایت کلی زوجها شد.

Keywords:

ابعاد صمیمیت , رضایت زناشویی