بررسی رابطه ی بین عملکرد خانواده و جو عاطفی با تاب آوری در دانشجویان دختر و پسر دانشگاه جندی شاپور اهواز

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین عملکرد خانواده و جو عاطفی با تاب آوری بود. روش پژوهش توصیفی و جامعه آماری نیز شامل کلیه دانشجویان دانشگاه جندی شاپور اهواز بود که 200 به شیوه نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابراز مورد استفاده در اینپژوهش شامل پرسشنامههای ارزیابی عملکرد خانواده، پرسشنامه جو عاطفی خانواده و پرسشنامه تاب آوری بوده اند. داد ها با استفاده از روشهمبستگی تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین مؤلفههای عملکرد خانواده با تاب آوری رابطه وجود دارد؛ بین مؤلفه همراهی عاطفی با تاب آوری رابطه ندارد؛ بین مؤلفههای جو عاطفی خانواده با تاب آوری رابطه وجود دارد؛ بین مؤلفههای جو عاطفی با تاب آوری رابطه وجود ندارد. همچنین نتایج همبستگی چندگانه به روش مرحلهای نشان میدهد که بین مؤلفههای عملکرد خانواده و مؤلفههای جو عاطفی خانواده با تابآوری رابطه چندگانه وجود دارد. در این راستا مؤلفههای حل مشکل، عملکرد کلی و همراهی عاطفی به عنوان قویترین پیش بینی کنندههای تاب آوری بودهاند؛ همچنین از بین مؤلفههای جو عاطفی خانواده احساس امنیت قویترین پیش بینی کننده تاب آوری میباشد و مؤلفههای همراهی عاطفی، نوازش، تجربه مشترک، هدیه دادن نقش چندانی در پیش بینی تاب آوری ایفا نمیکنند

Keywords:

عملکرد خانواده , جو عاطفی , تاب آوری