اثر مواد افزوده طبیعی روی خاصیت ته نشین پذیری لجن فعال

فرایند لجن فعال، غالبترین روش تصفیه بیولوژیکی فاضلاب در دنیاست . یکی از مشکلات تصفیه فاضلاب به روش لجن فعال، حجیم شدن لجن و در نتیجه ته نشین نشدن آن در حوض ته نشینی ثانویه میباشد . شاخص حجمی لجن ( SVI) و سرعت ته نشینی ناحیه ای (ZSV) ، معیارهای تعیین میزان ته نشین پذیری لجن فعال هستند . مواد افزوده طبیعی، موادی هستند که اکثرا به صورت ضایعات به محیط زیست وارد میشوند و هدف این پژوهش، بررسی تاثیر برخی مواد افزوده طبیعی با دزهای متفاوت بر روی SVI لجن فعال و تاثیر دز بهینه بر روی ZSV آن است . نمونه های مورد آزمایش از مایع مخلوط (ML) حوض هوادهی فاز دوم تصفیه خانه شاهین شهر، اصفهان، برداشت شدند . مواد افزوده طبیعی به کار رفته در این تحقیق شامل : پوست بادام، پوست درخت کاج، پوست گردو، پوست نارگیل و پوست بادام - زمینی بودند . برای انجام آزمایش SVI از استوانه های مدرج یک لیتری و برای تعیین ZSV از یک ستون ته نشینی به قطر 20cm و ارتفاع 200cm استفاده شد. SVI لجن فعال نمونه شاهد به طور متوسط برابر با 823mL/g بود که با افزودن دزهای بهینه مواد افزوده طبیعی مختلف، مقدار آن به 100mL/g ( حدود 88 درصد کاهش ) کاهش یافت . میانگین ZSV برای نمونه شاهد 1/222m/h بود و مقادیر آن برای نمونه های حاوی مواد افزوده طبیعی مختلف حدودا 2 تا 2/5 برابر شد . این افزایش ZSV از آن جهت اهمیت دارد که وقتیZSV به میزان 2 تا 2/5 برابر افزایش مییابد، میتوان میزان بار سطحی هیدرولیکی (SOR) حوض ته نشینی را نیز بدون کاهش بازدهی آن افزایش داد .

Keywords:

مواد افزوده طبیعی , لجن فعال , ته نشینی , شاخص حجمی لجن , سرعت ته نشینی ناحیه ای