بررسی رابطه بین شیوه های فرزندپروری مادران با تاب آوری و منبع کنترل دانش آموزان دختر

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین شیوههای فرزندپروری )مقتدرانه، مستبدانه و آسانگیرانه( مادران با تاب آوری و منبع کنترل )درونی وبیرونی( دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهر تهران بود. روش پژوهش همبستگی و نمونه مورد مطالعه شامل 232 نفر بود که با روش نمونهگیری در دسترس از مناطق 2 و 6 تهران انتخاب شده بودند. در این پژوهش برای جمع آوری دادهها از پرسشنامههای شیوه فرزند پروریبامریند که توسط مادران پر شد و مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون و آزمون منبع کنترل راتر که توسط دانش آموزان تکمیل گردید، استفاده شد. نمرات بدست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایجپژوهش نشان داد که بین شیوه های فرزندپروری مقتدرانه و تاب آوری فرزندان آنها رابطه مثبت معنادار و بین شیوه های فرزندپروریمستبدانه و آسان گیرانه رابطه معنادار و منفی وجود دارد. همچنین بین شیوه فرزندپروری مقتدرانه با منبع کنترل درونی رابطه معنادار و مثبت و با شیوه فرزندپروری مستبدانه رابطه معکوس و معنادار وجود دارد. اما در مورد شیوه فرزندپروری آسان گیرانه مادران و منبع کنترل فرزندان رابطه معناداری یافت نشد. بر اساس این نتایج می توان گفت محبت، گرمی، پاسخگو بودن والدین و همچنین ایجاد شرایط کسب تجربه و کاوش محیط برای فرزندان که در سبک فرزندپروری مقتدرانه وجود دارد می تواند باعث بالا رفتن تاب آوری و همچنین منبع کنترل درونی مخصوصاً در دوران حساس نوجوانی شود. یافته های این تحقیق لزوم آموزش مهارتهای فرزندپروری به مادران را نشان می دهد

Keywords:

شیوه های فرزندپروری )مقتدرانه , مستبدانه و آسان گیرانه( , تاب آوری , منبع کنترل