پریسا پاک
بهمن خسروی پور

عواملی همچون افزایش چشمگیر جمعیت کره زمین و بهره برداری بی رویه از منابع محیط زیست برای تامین نیازهای اقتصادی تأثیر خود را بر محیط زیست و از جمله منابع آب بر جای گذاشته است . کمبود آب یکمشکل جهانی و رو به تزاید است وهمچنین 97 درصد منابع آب جهان شور و کمتر از 3 درصد این آبها شیرین، قابل شرب واستفاده در کشاورزی می باشند. به دلیل نازل بودن ریزش های جوی و نامناسب بودنپراکنش زمانی و مکانی آن در ایران ، این کشور در زمره کشورهای خشک ونیمه خشک جهان محسوب می شود. از آنجا که بخش کشاورزی بزرگترین مصرف کننده آب در زیر ساختهای اقتصادی کشور است تلفاتعمده آن نیز به این بخش تعلق دارد . افزایش تقاضا برای آب وافزایش دوره های خشکسالی و تاثیر انسان بر منابع طبیعی، کمیت و کیفیت منابع آب را با مخاطرات جدی مواجه ساخته است . در این میان اهمیت مدیریت عقلانی و بهر ه برداری منابع آب بر حسب توسعه پایدار به ویژه توسعه پایدار کشاورزی مطرح می گردد. فعالیت های ترویجی و آموزش بهره برداران می تواند نقش بسیار کلیدی در تغییر رفتار حرفه ای بهره برداران داشته باشد و منجر به تغییرات بسیار مثبتی در سطح مزرعه شود و خروجی ها و ورودی های مزرعه را به نحو چشمگیری تغییر دهد

آب ، کشاورزی، ترویج و آموزش ، مصرف بهینه