بررسی شاخص های اقلیمی در مناطق سرد و کوهستانی در راستای دستیابی به معماری زمینه گرا ( نمونه موردی شهر کرد )

زمینه گرایی دیدگاهی است که به ویژگی های یک مکان توجه دارد. زمینه گرایی سازگاری با زمینه کالبدی، تاریخی، اجتماعی، فرهنگی، اقلیمی است که بر طبق ایده ها و اشکال گذشته در شکل دادن به کالبد شهرهای معاصر حضور دارند. معماری زمینه گرا بر زمینه مداری و پیوند محیط با فضا تاکید دارد و با درک پیام بستر خود شکل می گیرد و در واقع پیامی را به عینیت می رساند و طراحی می کند که بستر معماری به او داده است؛ در نتیجه ساختمان جزئی کوچکی از طبیعت پیرامونی خواهد بود. امروزه انسان به کمک مصالح و تکنولوژی جدید سعی در مقابله با اقلیم داشته و در این بین در بسیاری موارد شاهد استفاده از روش های طراحی شهری و ساخت و ساز مسکونی و استفاده از مصالحی هستیم که صرفاً اقتباسی بوده و نمی تواند در دراز مدت در مقابل تغییرات و تأثیرات اقلیمی محیط های متفاوت پاسخگو باشد. روش تحقیق در این مقاله توصیفی تحلیلی بوده که در آن ویژگی های اقلیمی مناطق سرد و کوهستانی نمونه موردی شهر شهر کرد در راستای رسیدن به معماری زمینه گرا بررسی می شود. یافته های این پژوهش نشان می دهد که توجه به اقلیم زمینه و فاکتورهای اقلیمی مناطق سرد و کوهستانی که در آن معماری می کنیم می تواند سکوی پرشی برای پرواز به سوی معماری زمینه گرا باشد. دقت به این مهم راه برای استفاده از نیروی طبیعی نظیر خورشید باد و آب و غیره می کند و استفاده از منابع فسیلی را به حداقل می رساند، لذا توجه به فاکتورهای اقلیمی مناطق سرد و کوهستانی نظیر خصوصیات اقلیمی هر زمینه باد، باران، تغییرات دمای هوا در شب و روز، دمای هوا، جریان هوا، وضعیت آسمان، آفتاب تابش و غیره امری ضروری است.

Keywords:

اقلیم , سرد و کوهستانی , معماری زمینه گرا , زمینه گرایی اقلیمی , شهر کرد