تاثیر سکونتگاه های غیررسمی بر بروز ناامنی در فضاهای شهری ( مطالعه موردی : شهر آران و بیدگل )

از دیرباز و در همه تمدنها، شهرنشینی یکی از مشخص ترین نمود تکامل جوامع انسانی بوده است . با شروع انقلاب صنعتی و به دنبال آن گسترش شتابان شهرها، جوامع انسانی ساکن در آنها با مشکلات فراوانی مواجه شدند . اسکان غیررسمی در ایران مانند بسیاری از دیگر کشورهای جهان، پدیده ای روبه رشد می باشد که شهرهای کشور را با مسایل جدیدی روبرو ساخته است . اسکان غیررسمی، به سبب ایجاد فقر و گسترش آن و نیز به مخاطره انداختن محیط زیست و تحمیل هزینه های سنگین برای حل مشکلات، تهدیدی جدی برای پایداری و انسجام جامعه شهری تلقی می گردد . از این رو، سکونت گاه های غیررسمی به عنوان آیینه تمام نمای مسائل شهری،جایگاه و اهمیت خاصی در تحقیقات علمی پیدا کرده است . شهر آران و بیدگل نیز به عنوان یکی از شهرهای کشور می باشد که با پدیده اسکان غیررسمی مواجه است. از جمله سکونتگاه های غیررسمی در شهر آران و بیدگل، محله یحیی آباد است که در این پژوهش به بررسی آسیب شناسی کالبدی و ناامنی آن در فضاهای شهری پرداخته می شود . بدین ترتیب ابتدا منطقه مورد مطالعه با استفاده از نرم افزارهای سیستم اطلاعات جغرافیایی و گوگل ارث بررسی و موقعیت یابی شده و توزیع فراوانی ، درصد گرایش به انحراف و کجروی اجتماعی و ناامنی بررسی می شود . مطالعات نشان داد گرایش به انحرافات اجتماعی ( مصرف سیگار ، مصرف مواد مخدر و...) در محلات حاشیه نشین بیشتر غیر حاشیه نشین می باشد که همه این عوامل دست به دست هم داده و باعث بروز نا امنی در فضای شهری آران و بیدگل شده است.

Keywords:

سکونت گاه های غیررسمی , نا امنی , فضاهای شهری , سیستم اطلاعات جغرافیایی , آران و بیدگل