سعید رفقی خیابانی - دانشجوی کارشناسی ارشد ( گرایش مرمت و حفاظت بافت ها و بناهای تاریخی، حفاظت میراث معماری ) دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران

بافت شهری بخصوص بافت شهری تاریخی امروزه در ادبیات معماری و بخصوص شهرسازی کشور ما به مثابه یک روح زنده که گویای حوادث و رخدادهای متنوع و شاهدی استوار بر سرگذشت نسل های متعدد که در گذر زمان نقش ماندگاری بر پیکره شهر ها نشانده اند، می باشد. گذشته از اهمیت فراوان کالبد خاطرات جمعی مردمان یک سرزمین در طول تاریخ خود، نقش فرهنگ بسیار عمیق و تاثیر گذار بنظر می رسد. فرهنگی که تمامی داشته ها باورها و مظهر یک ثروت تکرار نا شدنی بشری در اقصی نقاط جهان بشمار می آید. بافت تاریخی یک شهر، کالبدیست که روح فرهنگ یک تمدن و تاریخ در آن دمیده شده و چه بسا حفظ و شناخت این کالبد در بقاء این ثروت فرهنگی حیاتی باشد. مقاله حاضر در پی دست یابی به معیارها و شاخص های معرف بافت تاریخی واجد ارزش شهری می باشد. معیارهایی که گاه بصورت مبهم و یا در طبقه بندی های گوناگون، ارجمند بنظر نیامده و تعریف و شناخت یک بافت تاریخی شهری را آنچنان که باید مد نظر قرار نمی دهد. این معیار ها بصورت پژوهش کیفی و بر گرفته از چارچوب مفهومی مستخرج از آخرین نظریات متخصصان مرمت شهری و بیانات منعکس شده در کنوانسیون ها و منشور های بین المللی حفاظت و مرمت می باشد که با ترکیبی نو و بازبینی شده از طرف نگارنده سعی در شفاف سازی تعاریف و تسهیل در اقدامات متعاقب مرمتی در بافت تاریخی شهر ها به منظور ادامه حیات کالبدی و معنوی این عناصر تجدید ناپذیر تمدن بشری، دارد.

بافت تاریخی، معیارها و شاخص ها، ارزیابی