عمران کهزادی - دکتری شهرسازی - استادیار گروه شهرسازی و معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر - ایران
یعقوب پیوسته گر - دکتری شهرسازی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج - ایران
یوسف تازش - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد یاسوج - ایران
امیر بسطامی نیا - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه یزد - ایران

رکن اساسی توسعه پایدار شهری مدیریت بهینه شهر است. با توجه به رشد فزآینده جمعیت شهری و به منظورکنترل منابع و سرمایه های مادی و معنوی مشارکت همه شهروندان به ویژه نخبگان ضروری است . در مدیریت شهری نوین و در جهانی که به طور فزآیندهای به سمت شهری شدن گام بر می دارد، مشارکت شهروندی جایگاه والایی دارد. برای تحقق این مهم نخست باید از طریق انجام مطالعات و پژوهش های اجتماعی ظرفیت ها و امور قابل واگذاری به شهروندان و بخش خصوصی را زمینه سنجی نموده و امکانات و منابع فنی و مالی لازم را در اختیار داوطلبین قرار داد. در مرحله بعد لازم است که میزان اثربخشی اقدامات صورتگرفته در این زمینه در مناطق مختلف مورد سنجش و تحلیل دقیق قرار بگیرند و در نهایت راهکارها و شیوه های اجرایی در مناطق مختلف با یکدیگر مقایسه شده و شیوه های مبتکرانه تر، کم هزینه تر و کارآمدتر شناسایی و معرفی گردند. روش تحقیق مقاله حاضر از نوع توصیفی - تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و اسنادی می باشد که به نقش مهم فرهنگ شهروندان در امور شهری نیز خواهد پرداخت. هدف از این مقاله بررسی جایگاه مشارکت شهروندی در برنامه ریزی شهر و همچنین تشریح مفاهیم مشارکت در این زمینه و در نهایت توسعه پایدار شهری است. نتایج حاکی از آن است که یکی از مولفه های مهم جامعه شهری مدرن مربوط به چگونگی تحقق مشارکت شهروندی می باشد و این موضوع اغلب برنامه ریزان و مدیران شهری را با چالشی بزرگ روبرو نموده است.

مدیریت بهینه، مشارکت، توسعه پایدار، شهروند