مدیریت کاهش ضایعات مصالح ساختمانی در ایران

بازیافت دورریزهای حاصل از ساخت و ساز از نقطه نظر حفظ محیط زیست و استفاده مؤثر از منابع، لازم و سودمند است. دفع بی رویه ضایعات ساخت، آثار مخرب متعددی بر توسعه پایدار دارد. بعضی از این آثار عبارتند از : اشغال زمین های مفید و زیست بوم های طبیعی برای تخصیص به مراکز دفع ضایعات، کاهش منابع مواد خام و ترویج فرهنگ مصرف بی رویه. تولید ضایعات، همچنین بهره وری ساخت را از نقطه نظر مصرف مصالح کاهش می دهد. این موضوع هنوز به طور بایسته و شایسته در کشور مورد بحث و بررسی قرار نگرفته است. براساس نتایج حاصل از این تحقیق، مشخص گردید که حجم ضایعات ساختمانی در کشور زیاد است و البته آمار دقیق و مشخصی از حجم آنها نیز در دسترس نیست که این امر برنامه ریزی و تدوین و اجرای برنامه ای جامع برای مدیریت ضایعات ساختمانی در کشور را مشکل می کند. نبود قوانین و دستور کارهای بومی برای اعمال مدیریت ضایعات، نبود آمار به روز شده و قابل اطمینان از تولید ضایعات، قیمت پایین مواد خام و هزینه های پایین دفع، عدم توجه کافی به مفاهیم مدیریت در مراحل مدیریت ضایعات و طراحی، استفاده از ماشین آلات کهنه و ناکارآمد و روش ساخت سنتی از جمله مهمترین معضلات و عقب ماندگی مدیریت ضایعات ساخت و تخریب مشخص گردید. در ادامه نیز موارد مرتبط با مقوله تولید ضایعات ساختمانی در کشور، دلایل عقب ماندگی اصلی در امر کنترل تولید ضایعات ساختمانی، موانع کنترل تولید و استفاده بهینه از ضایعات مصالح ساختمانی بررسی و راهکارهایی ارائه گردید. نهایتاً برای اجرای طرح پیشنهادی و وضع قوانین و مقررات، وظایف مراکز متولی امر نیز در این طرح ارائه و پیشنهاد شدند.

Keywords:

بازیافت , ضایعات ساختمانی , مدیریت ساخت , حفاظت محیط زیست , پسماندهای ساختمانی