مریم واحدی - گروه مهندسی برق ،واحد نور ،دانشگاه آزاد اسلامی ،نور ،ایران
سید صالح قریشی - گروه مهندسی برق ،واحد نور ،دانشگاه آزاد اسلامی ،نور ،ایران
رضا یوسفی - گروه مهندسی برق ،واحد نور ،دانشگاه آزاد اسلامی ،نور ،ایران

ت اکنون مطالعات زیادی بر روی ترانزیستور های بدون اتصال انجام شده که ماده ای غیر از نانولوله کربنی در کانال آن استفاده شده است. در این پژوهش ساختار یک ترانزیستور اثر میدانی ماسفتی بدون اتصال مبتنی بر نانولوله کربنی که در آن از گیت کواکسیال استفاده شده است مورد بررسی قرار خواهد گرفت. به منظور شبیه سازی از روش تابع گرین غیرتعادلی NEGF) استفاده شده و اثر تغییرات اکسید، طول کانال، تغییرات ضخامت اکسید و تغییرات کایرالیتی بر عملکرد افزاره بررسی شده است. نتایج شبیه سازی نشان می دهد، افزایش ثابت دی الکتریک باعث بهبود ترارسانایی و نسبت ION/IOFF شده و از طرف دیگر منجر به افزایش خازن گیت و افزایش تاخیر می شود. با افزایش کایرالیتی جریان روشنایی و خاموشی افزایش می یابند و همچنین خازن گیت و ترارسانایی را نیز افزایش می دهد و باعث افزایش تاخیر ذاتی در افزاره می شود. با کاهش طول کانال،جریان خاموشی افزایش می یابد که باعث تخریب سوئینگ زیر آستانه می گردد و از طرف دیگر کنترل بیشتر گیت برروی کانال و افزایش gm را در پی خواهد داشت. افزایش ضخامت اکسید، باعث کاهش جریان خاموشی، بهبود نسبت ION/IOFF کاهش ترارسانایی، کاهش خازن گیت و کاهش تاخیر ذاتی در افزاره می شود.

ترانزیستور بدون پیوند ماسفتی، نانولوله کربنی، تابع گرین غیرتعادلی