یوسف بهرامی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، گروه جغرافیا، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
خضر شیخ محمد حسن آباد - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور استان گیلان، واحد رشت
بایزید ابراهیمی - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور استان گیلان، واحد رشت

چالش رشد سریع و گسترش افقی شهرها در ایران، شاید حادتر از بسیاری از کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه باشد. در کشور ما تا زمانی که الگوی رشد شهرها طبیعی بود و عوامل درون زا و محلی تعیین کننده رشد شهری بودند، زمین شهری نیز کفایت کاربری های سنتی شهری را داشت و حسب شرایط اقتصادی، اجتماعی و امنیتی شهر، فضای شهر را به طور طبیعی سامان می بخشید، اما از زمانی که مبنای توسعه و گسترش شهرها ماهیتی برون زا به خود گرفت و درآمدهای حاصل از نفت در اقتصاد شهری تزریق شد و شهرها در نظام اقتصاد جهانی و تحت تأثیر آن قرار گرفت، سرمایه گذاری در زمین شهری تشدید شد و این نقطه ضعف اصلی بازار خصوصی بی برنامه زمین، الگوی توسعه بسیاری از شهرهای ایران را دیکته کرد. روش تحقیق در مقاله حاضر متکی به روش های، توصیفی، تحلیلی و موردی- میدانی یا موردی ژرفانگر است در زمینهمباحث نظری، از روش تحلیلی و توصیفی مبتنی بر اطلاعات ارایه شده در اسناد و مدارک کتابخانه ای سازمان های مختلف و در مرحله بعد از داده ها و اطلاعات موجود در گزارش های طرح های جامع و تفصیلی سردشت جهت تجزیه و تحلیل تغییرات کاربری اراضی و داده های جمعیتی و استفاده از نرم افزار EXCEl استفاده می شود و با استفاده از فرمول کوکران 50 پرسش نامه به صورت تصادفی در منطقه مورد مطالعه پخش کرده ایم. نتایج تحقیق بیانگر وجود رابطه مستقیم و متقابل بین شکل گسترده شهری و افزایش سفرها و استفاده مفرط از خودرو شخصی می باشد.

شکل گسترده, دسترسی، خدمات شهری